Tract. II, Cap. 14

 

 

 

 

Cambrai-Fassung

Inhaltsverzeichnis | Volltext

Blättern:

<< | < |

| > | >>

 

 

Tractatus II, Caput 14

 

 

 

De communione

 

 

Postea communicat sacerdos et dicit quasdam orationes, ut possit digne communicare. Communicat autem sacramentaliter, ut et ipse et populus communicet spiritualiter. Et accipit aliquando omnes tres partes, aliquando reseruat unam partem pro aliqua neccesitate, aliquando dat duas partes diacono et subdiacono, et hoc secundum consuetudinem primitiue ecclesie, representans, quod dominus faciebat, frangens panem et dans discipulis, lucas xxii circa principium.

 

 

Postea communicat sacerdos et dicit quasdam orationes, ut possit digne communicare. Communicat autem sacramentaliter, ut et ipse et populus communicet spiritualiter. Et accipit aliquando omnes tres partes, aliquando reseruat unam partem pro aliqua neccesitate, aliquando dat duas partes diacono et subdiacono, et hoc secundum consuetudinem primitiue ecclesie, representans, quod dominus faciebat, frangens panem et dans discipulis, lucas xxii circa principium.

 

 

Dum autem communicat, diaconus parat corporalia representans, quod fecit angelus in reuolutione lapidinis, mattheus xxuiii circa principium.

 

De postcommunione

Chorus autem cantat quandam cantilenam, que dicitur Postcommuni|o, representans illud gaudium, quod habuerunt discipuli de resurrectione, quando duo ibant in emaus et redierunt in ierusalem et inuenerunt congregatos xicim, lucas xxiiii circa principium et medium.

 

fol. 137va

De ablutione manuum sacerdotis

ia

Postea lauat sacerdos manus, duabus de causis. Prima est, ut, si aliquid remansit de hostia, in loco mundo seruetur, ne ad tangendum res alias communes accedat immediate post tactum dominici corporis.

 

ii

Secunda est, ut indignum se reputet recipere corpus christi sicut, numeri xix ante medium, sacerdos, qui immolauerat uitulam rufam lauabat uestimanta sua et immundus erat usque ad uesperam, id est ad perfectam contricionem uel usque ad finem mundi, quia usque ad finem mundi est macula in luna, id est ecclesia.

 

De oratione

Postea terminat missam in orationibus, ut habeat gratiam peruenientem et gratiam subsequentem, id est perseuerantem, et transfertur liber de leua in dexteram, quod significat reditum fidei ad iudeos.

 

De ite missa est

Postea dicit diaconus: Ite missa est, id est: Missa est hostia ad patriam, ite post ipsam, quia christus ascendit pandens iter ante nos, michee ii circa finem.

 

 

 

Cambrai, Bibliothèque Municipale, Ms. 259 A,
fol. 130ra-152va