Tract. II, Cap. 11

 

 

 

 

Cambrai-Fassung

Inhaltsverzeichnis | Volltext

Blättern:

<< | < |

| > | >>

 

 

Tractatus II, Caput 11

 

 

 

De silentio post orationem dominicam

 

 

Post orationem dominicam fit generale silentium, quia representat id silentium, quod fuit a passione domini usque ad resurrexionem, sicut habetur in luca xxiii in finem, quod mulieres sabbato siluerunt secundum mandatum. Sed licet alii siluerunt, tum christus non siluit, immo in anima uerbo dei armata confregit portas inferni et in sanguine testamenti sui eduxit uinctos de lacu, in quo non erat aqua, ut habetur in zacharia ix post medium. In illo autem silentio orat sacerdos dicens: Libera nos quesumus domine et cetera. Et dicitur hec oratio embolismus, id est superexcrescens, quia, si aliud per illam petitur, quam per precedentes. Alii dicunt, quod embolismus dicitur, id est superexcrescens, quia antiquitus non solebat esse in missa.

 

 

Post hanc orationem offert diaconus patenam sacerdoti, quam suscepit a subdiacono, antequam ei sacerdos representaret passionem christi. Remota enim fuit patena ab ipso, quod significat, quia in passione domini discipuli relicto eo fugerunt, mattheus xxui post medium, et recessit latitudo caritatis, quam habebant ad christum, que significatur per patenam. Sed in resurrectione | rediit, unde in oblatione patene accedunt diaconus et subdiaconus ad altare, quia uolentes uidere sepulcrum representantes, quod fecerunt maria magdalene et altera maria, que uenerunt uidere sepulcrum, ut habetur in mattheo xxuiii in principio. Signat autem sacerdos faciem suam cum patena et deosculatur eam. Et in signatione exprimit desiderium mulierum uolentium uidere crucifixum, in deosculatione exprimit reconciliationem, que fit ad deum per caritatem.

 

 

 

 

 

 

fol. 137rb

 

 

Cambrai, Bibliothèque Municipale, Ms. 259 A,
fol. 130ra-152va